2014 yılının  hepimiz için, tüm dünya insanının fark ettiği bir yıl olmasını diliyorum.
 
Son ayın şu günlerinde dünya bizi gene şaşırtıyor,bir yandan bir yana savuruyor.Bozuyor,yerimizden ediyor,koşuşturuyor sanki…Gündemin kiri yapışmasın diye bugün tuz taşımla duş aldım:)) Sakın siz de yapışmasına izin vermeyin çünkü oyunun sadece figuranlarıyız biz...İşte bu yüzden daha iyi olmak için okumak,öğrenmek ve paylaşmak gerek.İşte bu yüzden her günümüzün bir gün öncesinden farklı olması gerek.
Bunun için kendimizi tanımamız… iç seslerimizi duymamız ve fark etmemiz gerek.Önceden içimde bir sabotajcı vardı benim devamlı ‘’Sen kimsin diyen’’ tam birşeyler yazacağım kelimeler geliyor sıra sıra, sonra o ses pırtlıyor hey  ‘’Sen kimsin ki  bunları biliyorsun ve böyle yazıp duruyorsun … Ben tabii hemen tüm ilhamımı yitiriyor ve gençlerin kelimesi ile  kendimi ezik hissedip durduruyorum.Bir süre gitti bu durum.Sonra onun sesini kısmaya başladım.
Kafamı da kurcalamıyor değildi.Kimdi bunu söyleyen ben kim olduğumu biliyordum.Neden bunu söyleyip duruyordu.Sanki b uses beni yolumdan şaşırtmak isteyen ve benim yolumda engel olan ve  bundan çok keyif alan kızgın bir çocuktu.Kısa sure once onunla tanıştım. Bliyormusunuz karşılaşmamız çok ansızındı. Şimdi sıkı durun anlatacağım.Çünkü okuyunca sizde kendi  karşılaşmanızı göreceksiniz. Birgün çok sevdiğim bir arkadaşım bir çalışmadan bahsetti. Modül modül olan ve ben sadece bir modülüne katılacaktım. Konu başlığı Kariyer idi.
Solar Pleksus çakramızla çalışacak ve sarı giyecektik. Aynen öyle yaptım.Kaptım sarı hırkamı gittim. İlk çalışma benimle başladı.Ben bu içimde ki sesli konuşmanın kime ait olduğunu sordum.

Oyun başladı.Rollerdağıtıldı.Karşılaşmalar başladı.Biraz duygulu idi.O ses  benden önce o bebeğe aitti. Önce onu kabul ettik. Kardeşimle sarıldık.Ona teşekkür ettim.Ne tuhaf değil mi ? O sesin doğmamış bir çocuğa ait olması…Şaşırdım ,garipsedim,düşündüm bu olabilir mi yoksa çalışmanın bir sembolik çözülümü mü dedim.

Her ne ise o, çok da üstüne durmadım.Önemli olan içimde ki iyileşme ve o sesin kaybolması idi.Kayboldu biliyormusunuz evet sonra ki hafta gayet rahat çalıştım.Aynı şeyi seneler öncesinde ilk nefes çalışması tecrübemde yaşamıştım.Daha henüz nefes şifası bilinmezken kapımı çalan bu çalışma bana inanılmaz bir fayda sağlamıştı.Sonrasında bir çok arkadaşıma tavsiye ettim.Hepsinden teşekkür  geri bildirimleri aldım.Bizler bazı önemli kaynaklarımızın malesef farkında olamıyoruz Hep bahanelerle, başkalarını suçlamalarla, şartlara bağlı olarak o olmasaydı,o yapmasaydı, benim suçum değil ki onun yüzden …vs.gibi bakış açıları ile  hep devam  eden davranışlar içine girip bir de kendimizi haklı çıkarıp tatmin oluyor fakat sonucunda herhangi bir şifalanma yaşamıyoruz .Aksine her geçen gün kendimizi daha sıkışmış hissediyor vebedenimizi hastalandırıyoruz.Kabul edelim ki biz yani bedenimiz,zihnimiz,fizyolojimiz,biyolojimiz bir  mucize ve herşeyin şifası içinde saklı bize düşen biraz onun dilinden anlamak.O şifa anahtarını bulabilmek.Bunun için belki çabalıyor çeşitli çalışmalara katılıyoruz fakat kaçırdığımız bir şey var. Hep hap gibi sonuç beklyor.Sebeplerin üzerinde durup,düşünüp,davranmıyoruz.Hal böyle olunca da devamlı devam eden davranışlar ve aynı sonuçları alıyoruz.Sebepleri gördüğümüzde fark ediyor ve onu değiştirmek için eyleme geçiyoruz.Aslında bizi şifalandıran bu oluyor. Fark etmek.2013 yılının bu güzel, dolpdoluu bir o kadar da yoğun ve ağır geçen gündeminden bize kalan farkındalığımız olsun. Artık fark etmek için sorgulayalım,okuyalım,araştıralım ve kendimizi keşfetme yolculuğuna niyet ederek 2014 ‘e  adım atalım.
Ne dersiniz? Yapabiliriz değil mi ?
İnanın bu çok eğlenceli,çok keyifli bir yolculuk.Sizi özgürleştiren size bavullar dolusu hediyeler veren bir yolculuk...
Ben 2014 yılının hepimiz için, tüm dünya insanının fark ettiği bir yıl olmasını diliyorum.
Her zaman ki gibi sözlerimi ‘’Kendin ol ‘’özgür ol. Hoşgeldin 2014 sefalar getirdin.diye bitirmek istiyorum.
Sevginiz ,farkındalığınız bol bereketli olsun
Sevgilerimle

Öznur Yılmaz BERK

 2013-12-20